Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ophioglossum lusitanicum & Taraxacum parnassicum

fotò
fotò
Lengo-de-serp(-dóu-Pourtugau)

Ophioglossum lusitanicum

Ophioglossaceae

Àutri noum : Erbo-de-la-lanceto, Erbo-sèns-costo.

Nom en français : Ophioglosse du Portugal.

Descripcioun :
Li lengo-de-serp soun de planto sènso flour (teridoufito) proun curiouso, emé uno foundo facho d'uno partido esterlo en formo de "fueio", e d'uno partido fertilo, la "lengo", au bout d'un pecou ounte soun estaca lis espourange (10 à 35 paréu). Aquelo lengo-de-serp, la mai pichoto, se destrìo de si cousino que se vèi dos "fueio" que sorton dóu sòu. Trachis en coulounìo sus li sablo .

Usanço :
L'erbo-de-la-lanceto èi couneigudo, despièi l'Age-mejan pèr sougna li blessaduro. Se n'en fasié uno poutingo.

Port : Erbo
Taio : 3 à 7 cm
Fueio : Foundo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ophioglossum
Famiho : Ophioglossaceae


Ordre : Ophioglossales

Coulour de la flour : Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 2 cm
Flourido : Setèmbre - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Vo
Óutobre à mars

Liò : Tepiero sablouso - Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Ophioglossum lusitanicum L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse)

Taraxacum parnassicum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit bai.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin trachis dins li pelouso pulèu acido (qu'an perdu soun cauquié). Fai partie de la seicioun ERYTHROSPERMA, que coume lou dis lou noum à d'akène roujo. Se recounèis subretout à si fueio que fan de tros en triangle quàsi sènso dènt e sènso pichot tros entre (coume se vèi souvènt pèr li mourre-pourcin). Li bratèio, banarudo e remountanto deforo, soun soudado dedins. Regardo tambèn li petalo dóu deforo en cuié (fotò).

Usanço :
Coume pèr tóuti li mourre-pourcin èi manjadisso, pamens es uno planto aparado marcado sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.

Port :
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 600 à 2600 m
Aparado : Noun
Mars à jun

Liò : Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum parnassicum Dahlst., 1926

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
R
RR
ges

Ophioglossum lusitanicum & Taraxacum parnassicum

ges
ges
RRR
ges
C
ges
ges
ges

Coumpara Lengo-de-serp(-dóu-Pourtugau) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-dóu-Mount-Parnasse) emé uno autro planto

fotò